Тема 1 Прво сваќање на колаборативната потрошувачка
Колаборативната економија, економија на споделување, колаборативната потрошувачка и економија на барање се поими кои се почесто се користат во нашето општество.
Оваа плуралност на поими има намера да одговори на истата нова појава: појава на форма на економија заснована на соработка меѓу колеги и максимизирање на употребата на неактивен имот преку повторно измислување на однесување на пазарот.
За подетално разбирање на нијансите на секој пристап, табелата на следниот слајд нуди дефиниција и пример за секој од нив.
Сепак, овие термини често се користат наизменично. Додека секој концепт може да претстави различни специфичности, нивните карактеристики и цели се преклопуваат. Така, овие пристапи се и често ќе бидат интегрирани во нашата употреба на терминот колаборативна потрошувачка која ќе ја дефинираме во текот на ова прво поглавје.
Терминологија
Дефиниција
Примери
Лого
Колаборативна економија
Економски систем на децентрализирани мрежи и пазари што ја отклучува вредноста на недоволно искористените средства со поврзување на потребите и добрата, на начини што ги заобиколуваат традиционалните посредници.
Etsy – Онлајн пазар за peer-to-peer занаетчиски работи што директно ги поврзува производителите на стоки со купувачите
Економија на споделување
Економски систем заснован на споделување на недоволно искористени средства или услуги, бесплатно или со плаќање, директно од физички лица.
Airbnb – Онлајн платформа која ги поврзува луѓето кои имаат место или простор за изнајмување со луѓе кои бараат место за престој.
Колаборативна потрошувачка
Реинвенција на традиционалното однесување на пазарот – изнајмување, заеми, размена, споделување, дарувања – преку технологија, што се одвива на начини и во размер што не беше можно пред настанување на интернетот.
Zopa – Компанија за заеми peer-to-peer, која ги поврзува заемодаватели и заемобарателите да се договарат директно едни со други, избегнувајќи ги банките како посредници
Економија на побарување
Платформи кои директно ги поврзува потребите на клиентите со давателите на услуги за навремено испорака на стоки и услуги.
Deskbeers – Малопродажба на пиво што врши испорака во канцеларија.
За да го разбереме првично концептот на КП, да започнеме со пример од реална ситуација.
Двајца пријатели се во бар и сакаат да пијат пиво, но тие не сакаат цела стомна пиво и исто така не сакаат да ја платат надуената цена за купување пиво во стаклено пакување. Тие би можеле да убедат парот што седи на другата маса за да го поделат со нив стомната пиво. На тој начин, цената и пивото се поделени помеѓу двете маси. Овој тип на договори вклучува колаборативна потрошувачка бидејќи набавката и дистрибуцијата на ресурсот/производот се заедно организирани за парична компензација или друг надомест.
Додека примерот ја изнесе на виделина рационалноста на КП, во литературата нема согласност за недвосмислена дефиниција за КП. Затоа е интересно да се започне со разбирање како КП се разликува од конвенционалната потрошувачка.
Додека во конвенционалниот модел на потрошувачка, едно лице ја плаќа вкупната цена на некое добро или услуга за да го поседува на ексклузивен начин, моделот на колаборативна потрошувачка го отвора пристапот на добрата или услугата до повеќе луѓе кои ги споделуваат трошоците. Во едноставни термини, сопствениците на ресурси ги ставаат добрата на располагање на други лица. Поформално, КП честопати се дефинира генерички како економски модел во кој производите и услугите се споделуваат, се разменуваат, се тргуваат или се изнајмуваат, што овозможува пристап до сопственост. Појавата на КП илустрира како традиционалното пазарно однесување повторно се измислува.
Сепак, неопходна е подетална анализа на концептот на КП за да се разберат неговите дополнителни карактеристики што го разликуваат од традиционалните модели