Тема 1 Загадување од пластика
„Ако ништо не се промени, во 2050 година ќе има исто толку отпад од пластика во океаните колку што има и риби “.
Фондација Елен МекАртур
(The Ellen MacArthur Foundation)
Пластиката драстично ги промени нашето општество и економија. Нејзината ниска цена и функционалност ја зголемуваат нејзината употреба во сите сектори на економијата.
Тековниот систем на пластика претставува значителен економски предизвик, со проценета загуба на материјална вредност на годишно ниво од 70-105 милијарди евра на глобално ниво, но и еколошка загуба, вклучувајќи го и проценетото годишно емитирање помеѓу 75 000 до 300000 тони микропластика во живеалиштата ширум ЕУ.
Од раѓањето на пластиката во педесеттите години до денес, производството на пластика никогаш не престанало – секогаш се зголемувало, и се очекува овој тренд да продолжи.
Раст на глобалното производство на пластика од 1950 до 2014 г.
Производство исклучиво од храна не-заснована на нафтени деривати
(не вклучува био-базирана, стакленичка базирана врз гасови, или рециклирана суровина)
Клучен предизвик на економијата со линеарна пластика е сеприсутното и постојано загадување со пластика, што резултира со економски и еколошки трошоци за општеството. Од почетокот на своето масовно производство во 1950-тите, човештвото произведе околу 8.300 милиони тони пластика, а во 2016 глобалното производство на пластика беше 335 милиони метрички тони. Се проценува дека околу 5,800 милиони тони пластика, што претставува 70% од вкупната количина, станаа отпад, од кои 84% или 4,900 милиони тони се депонирани на депонии или директно во животната средина.
Кога пластичните предмети не се фрлаат соодветно, тие завршуваат во природата или улиците и потоа се распрснуваат во природата и ги загадуваат главните извори на вода.Тие го нарушуваат екосистемот, во океаните и на земјата, убиваат животни преку голтање, и генерираат микро-пластика што е невозможно да се отстрани.
Повеќе од 99% од пластиката се добива од нафта, гас и јаглен – сите овие ресурси се не-обновливи. Ако продолжат сегашните трендови, пластиката може да претставува 20% од вкупната потрошувачка на нафта во светот до 2050 година.
Процесот на извлекување, транспорт и рафинирање на овие фосилни горива, а потоа производството на пластика, емитува милијарди тони стакленички гасови. По употребата, пластичниот отпад често се согорува генерирајќи емисии на стакленички гасови. Ако продолжи растот на производството и согорувањето на пластика, кумулативните емисии до 2050 година ќе бидат над 56 гигатони CO2e, или 10–13% од вкупниот преостанат буџет на јаглерод.