Тема 1 Вовед во менаџирање со енергијата

Како клучен аспект на конкурентноста на туризмот, одржливоста игра важна улога во профилирањето на Европа како туристичка дестинација на клучните изворни пазари. Како и во кој било друг регион (региони), сеопфатниот ангажман и вклученоста на клучните засегнати страни игра суштинска компонента и улога во развојот на Европа како одржлива туристичка дестинација.

Во областа на енергијата, важно е да се земат предвид и енергетската одржливост и енергетската ефикасност. Одржливата енергија може да се процени од аспект на потрошувачката/производството или влијанието што го има врз животната средина и општеството. Енергетската ефикасност може да се опише како интеракција помеѓу произведената и индуцирана/инвестирана енергија.

Енергијата е основен извор за наједноставни активности во секоја компанија. Таа е скап извор со постојана флуктуација на цената како резултат на расипливата природа на неговото потекло (претежно необновливи извори). Енергетската ефикасност е „користење помалку енергија за производство на иста количина на услуги или корисно производство“. Енергетскиот менаџмент е „стратегија за прилагодување и оптимизирање на енергијата, со употреба на системи и процедури со цел да се намалат енергетските побарувања по единица производ додека се одржуваат константи или се намалуваат вкупните трошоците за производство од овие системи“(Bureau of Energy Efficiency, 2005: 1).

1. Целите на менаџирање со енергијата

Целите на менаџирање со енергијата се:

  • Намалување на трошоците за енергија/отпад без нарушување на производството/услугата и квалитетот;
  • Намалување на влијанијата врз животната средина.

За да се постигнат овие цели, треба да се развие план или програма за управување со енергијата. Оваа програма започнува со донесување одлуки во врска со потрошената енергија. Следниот чекор на програмата е ревизија на енергијата која се прави преку стекнување на податоци, биланс на енергија и специфична потрошувачка на енергија. Следниот чекор бара идентификување на мерките за заштеда на енергија со спроведување на техничка и економска изводливост. Подоцна, овие мерки за заштеда мора да се спроведат за да се постигнат бараните резултати. На крајот, како и секој процес, и оваа програма треба да се следи и оценува, за да може да даде најдобар резултат.

Source: Mendes, J. & Santos, I. (2014).