Συγκρίνοντας τους ορισμούς που χρησιμοποιούνται στη βιβλιογραφία, οι Kirchherr, Reike & Hekkert (2017), διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι μελετητές περιγράφουν την κυκλική οικονομία αναφέροντας τα 3R (“Reduce, Reuse & Recycle”) ως “Μείωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση” ή “Μείωση της ανάγκης και της σπατάλης υλικών, Επαναχρησιμοποίηση προϊόντων και ανταλλακτικών προϊόντων και Ανακύκλωση υλικών». Η εξαγωγή υλικού μειώνεται με τη χρήση λιγότερου υλικού. Τα προϊόντα κατασκευάζονται από επαναχρησιμοποιημένα μέρη και υλικά και μετά την απόρριψη ενός προϊόντος, τα υλικά και τα ανταλλακτικά ανακυκλώνονται.
Σε μια κυκλική οικονομία η τιμή δημιουργείται εστιάζοντας στη διατήρηση της αξίας. Διατηρώντας τη ροή υλικών όσο το δυνατόν πιο αγνή κατά τη διάρκεια της πλήρους αλυσίδας αξιών, διατηρείται η αξία αυτού του υλικού. Οι ροές καθαρών υλικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλές φορές για να παρέχουν μια συγκεκριμένη λειτουργικότητα ή υπηρεσία, ενώ πραγματοποιούν μόνο μία επένδυση.
Αυτή η προσέγγιση των 3R οδήγησε σε άλλα «R», άλλους τύπους ενεργειών που είναι κυκλικές καθώς ανακατευθύνουν (“Re”direct) ενέργεια ή πόρους στο βρόχο, για να αποφύγουν να γίνουν σπατάλη: