Θέμα 2 Οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των αποβλήτων τροφίμων στην κυκλική οικονομία

  • Σε όλο τον κόσμο, το ένα τρίτο όλων των παραγόμενων τροφίμων χάνεται ή σπαταλάται (1,3 δισεκατομμύρια έως 1,6 δισεκατομμύρια τόνοι / έτος).
  • Στην ΕΕ, εκτιμάται ότι το 20% του συνόλου των τροφίμων που παράγονται κάθε χρόνο χάνεται ή σπαταλάται, κοστίζει περίπου 143 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπολογίζεται σε 173 κιλά ανά άτομο / έτος.
  • Τα απόβλητα τροφίμων αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο έως το ήμισυ των συνολικών οικιακών απορριμμάτων σύμφωνα με την Παγκόσμια Ένωση Βιοαερίου.
  • 31 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων τροφίμων θα πρέπει να μειώνονται κάθε χρόνο, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της αειφόρου ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών έως το 2030. Συγκριτικά, 88 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων τροφίμων παράγονται στην Ευρώπη ετησίως.
  • Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών εκτίμησε πρόσφατα το πλήρες κόστος των απορριμμάτων τροφίμων σε 2,6 τρισεκατομμύρια δολάρια, όταν επίσης δημιουργούνται έσοδα από περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
  • Ταυτόχρονα, τα τελευταία στοιχεία της Eurostat (2018) δείχνουν ότι 33 εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα ποιοτικό γεύμα (που να περιλαμβάνει κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή ισοδύναμου ενός χορτοφάγου) κάθε δεύτερη μέρα.

Όσο αργότερα, κατά μήκος της αλυσίδας, τα τρόφιμα σπαταλούνται τόσο μεγαλύτερες είναι οι περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις. Πρέπει να ληφθεί υπόψη η ενέργεια και οι φυσικοί πόροι που δαπανώνται για την επεξεργασία, τη μεταφορά, την αποθήκευση και το μαγείρεμα, καθώς και τις θερμίδες και τα θρεπτικά συστατικά που περιέχει.

Τα περισσότερα απόβλητα τροφίμων καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής και παράγεται στη συνέχεια μεγάλη ποσότητα μεθανίου. Το τελευταίο είναι ένα αέριο θερμοκηπίου 20 φορές χειρότερο από το CO2 όσον αφορά τα αέρια θερμοκηπίου (GHG), προκαλώντας την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.

Τα απόβλητα τροφίμων βρίσκονται στην τρίτη θέση, εάν συμπεριληφθούν σε μια λίστα χωρών όπου κατατάσσονται σύμφωνα με τις εκπομπές θερμοκηπίου, αμέσως μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Οι 1,6 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων που χάνονται και σπαταλούνται ετησίως εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύουν το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Καθώς η γεωργία χρησιμοποιεί το 70% του νερού σε ολόκληρο τον κόσμο, τα απόβλητα τροφίμων αντιπροσωπεύουν επίσης μια μεγάλη σπατάλη γλυκών και υπόγειων υδάτινων πόρων.

Η απόρριψη ενός κιλού βόειου κρέατος σημαίνει σπατάλη των 50.000 λίτρων νερού που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή αυτού του κρέατος.

Η απόρριψη ενός ποτηριού γάλακτος σημαίνει σπατάλη σχεδόν 1.000 λίτρων νερού.

Όσον αφορά τη χρήση γης, περίπου 1,4 δισεκατομμύρια εκτάρια γης, το οποίο είναι περίπου το ένα τρίτο της συνολικής έκτασης γεωργικής γης στον κόσμο, χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια τροφίμων που σπαταλούνται.

Αυτό σημαίνει ότι:

  • Αυτό το μέρος δεν χρησιμοποιείται ως δάσος ή άγρια γη όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί η δέσμευση CO2 και έτσι έχει αρνητικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα.
  • Εκατομμύρια λίτρα πετρελαίου σπαταλούνται επίσης κάθε χρόνο για να παράγουν τρόφιμα που δεν τρώγονται.
  • Τα λιπάσματα χρησιμοποιούνται άσκοπα, γεγονός που έχει και πάλι αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και τη ρύπανση του εδάφους.

Αυτοί οι χάρτες δείχνουν την κατανομή αυτών των περιβαλλοντικών επιπτώσεων:

Source: Kummu, M. (2012).

Αυτή είναι μια επισκόπηση των κύριων επιπτώσεων των απορριμμάτων τροφίμων:

Οικολογικές

Οικονομικές

Κοινωνικές

  • Η παραγωγή απαιτεί ενέργεια, πρώτες ύλες και έδαφος
  • Διάβρωση του εδάφους
  • Υπερβολική λίπανση των υδάτων
  • Ευτροφισμός
  • Κατανάλωση νερού
  • Λειψυδρία
  • Απώλεια βιοποικιλότητας
  • Περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διάθεσης
  • Εκπομπές Μεθανίου (CH4), C02
  • Άμεσο κόστος λόγω χαμένης παραγωγής
  • Κοινωνικό κόστος: κόστος για την υγεία και την κοινωνική πρόνοια
  • Περιβαλλοντικό κόστος λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της κατανάλωσης νερού
  • 4% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος
  • Μειώνονται τα προς το ζην
  • Υγεία
  • Συγκρούσεις
  • Κινήματα π.χ. Dumpstern, Containern
  • Ισχυρές αντιθέσεις: 800 εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν
  • Αφθονία στις βιομηχανικές χώρες

Αυτή η επισκόπηση δείχνει ότι ενώ το σύστημα τροφίμων έχει σημειώσει σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας τους τελευταίους δύο αιώνες, δεν καλύπτει μακροπρόθεσμες ανάγκες.

Το βιομηχανικό σύστημα τροφίμων έχει καταφέρει να αυξήσει την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων για να καλύψει τις αυξανόμενες απαιτήσεις από τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό. Η παραγωγή τροφίμων επέτρεψε την αύξηση του πληθυσμού.

Αλλά αυτό το γραμμικό μοντέλο βλέπει την παραγωγή τροφίμων που:

  • Εξάγει πεπερασμένους πόρους
  • Είναι πολύ σπατάλη
  • Μολύνει το περιβάλλον
  • Υποβαθμίζει το φυσικό κεφάλαιο

Οι επωνυμίες τροφίμων, οι παραγωγοί, οι λιανοπωλητές, οι κυβερνήσεις, οι καινοτόμοι, οι διαχειριστές αποβλήτων και άλλοι παράγοντες τροφίμων εργάζονται προς την κατεύθυνση 3 βασικών στόχων που βασίζονται στη σκέψη της κυκλικής οικονομίας:

  1. Πηγές τροφίμων που καλλιεργούνται αναγεννητικά και τοπικά, όπου απαιτείται,
  2. Αξιοποιήση στο έπακρο των τρόφιμων
  3. Σχεδιασμός και εμπορία υγιεινών προϊόντων διατροφής.

Η επίτευξη αυτών των 3 στόχων σε πόλεις θα μπορούσε να αποφέρει ετήσια οφέλη αξίας 2,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2050.

Οι σχεδιαστές τροφίμων έχουν τη δύναμη να διασφαλίζουν ότι τα προϊόντα διατροφής, οι συνταγές και τα μενού τους είναι υγιή τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα φυσικά συστήματα. Οι δραστηριότητες μάρκετινγκ μπορούν στη συνέχεια να διαμορφωθούν για να κάνουν αυτά τα προϊόντα ελκυστικά για τους ανθρώπους: